Ούβα ούρσι (Uva Ursi)

Ούβα ούρσι (Uva Ursi)

Το uva ursi είναι ένα βότανο που έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά σε περιπτώσεις λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το uva ursi (Arctostaphylos uva ursi) εντοπίζεται στη Βόρεια Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Τα φύλλα του περιέχουν χημικές ουσίες που μετατρέπονται σε υδροκινόνες όταν έρθουν σε επαφή με τα ούρα και κατά συνέπεια απολυμαίνουν τα ούρα και τα σχετιζόμενα μ’ αυτά όργανα. Αυτή η ιδιότητα καθιστά το uva ursi ιδιαίτερα σημαντικό για τη θεραπεία πολλών διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος.

ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΟΥ

Το uva ursi έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος στην Αμερική και την Ευρώπη. Το κύριο ενεργό συστατικό του uva ursi, η αρβουτίνη (arbutin), είχε χορηγηθεί ως αντισηπτικό του ουροποιητικού συστήματος μέχρι την εμφάνιση των αντιβιοτικών σουλφωνίου.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΟΣΟΛΟΓΙΕΣ

Μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται: ΦΥΛΛΑ.
Η δοσολογία θα πρέπει να προσαρμοστεί σε 400-800mg αρβουτίνης ημερησίως (1).
Το uva ursi θα πρέπει να λαμβάνεται μαζί με κάποιο γεύμα, προκειμένου να μειωθεί το ενδεχόμενο εμφάνισης γαστρεντερικών διαταραχών. Για μέγιστη αποτελεσματικότητα, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται μαζί με βιταμίνη C ή χυμό από Cranberry (κράνμπερι). Τα συμπληρώματα ασβεστίου μπορεί να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητά του. Εάν μετά από χρήση μιας εβδομάδας δεν παρατηρηθεί βελτίωση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό γιατρό. Το uva ursi δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για περισσότερο από 2 εβδομάδες ή πάνω από 5 φορές ετησίως.

ΩΦΕΛΕΙΑ ΛΗΨΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ UVA URSI

Λοιμώξεις του Ουροποιητικού Συστήματος
Η Ευρωπαϊκή Επιστημονική Εταιρεία Φυτοθεραπείας (European Scientific Co-operative on Phytotherapy) συνιστά τη χρήση του uva ursi για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος που δεν απαιτούν αντιβιοτική αγωγή, όπως η κυστίτιδα. Το βότανο αυτό είναι πιο αποτελεσματικό στα πρώιμα στάδια της λοίμωξης. Ο μηχανισμός της θεραπείας περιλαμβάνει τη διάσπαση της αρβουτίνης σε υδροκινόνη μέσα στο έντερο. Μετά από τροποποίηση στο ήπαρ, η τελική χημική ουσία φθάνει στους νεφρούς όπου και θα εκκριθεί. Παράλληλα, το uva ursi δρα ως αντισηπτικό στη χολή. Μελέτες επιβεβαίωσαν τις αντιβακτηριδιακές του ιδιότητες, παρόλο που η κλινική αποτελεσματικότητα του δεν έχει επισήμως αξιολογηθεί (2,3). Το βότανο δεν ενδείκνυται σε λοιμώξεις των νεφρών. Συμπτώματα όπως ο υψηλός πυρετός, οι κρυάδες, η ναυτία, ο εμετός, η διάρροια ή σοβαρά άλγη στην πλάτη χρήζουν άμεσης ιατρικής παρακολούθησης. Άλλες διαταραχές που μπορούν να αντιμετωπιστούν με το uva ursi είναι οι χολόλιθοι, η νεφρίτιδα, οι πέτρες στους νεφρούς και το εξασθενημένο ήπαρ και νεφροί.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Το uva ursi θα πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά λόγω της τοξικότητας του ενεργού συστατικού του, της αρβουτίνης. Η υδροκινόνη, που προκύπτει από τη διάσπαση της αρβουτίνης, είναι μια τοξίνη του ήπατος και είναι καρκινογόνος και ερεθιστική (4,5). Η αρβουτίνη, εάν χρησιμοποιηθεί σε καθαρή μορφή, μπορεί να προκαλέσει βόμβο, εμετό, παραλήρημα, σπασμούς, κατάρρευση και ενδεχόμενο θάνατο. Οι σοβαρές παρενέργειες είναι σπάνιες εάν το βότανο χρησιμοποιηθεί για μικρό χρονικό διάστημα. Εάν γίνει παρατεταμένη χρήση, μπορεί να παρουσιαστούν γαστρεντερικές διαταραχές όπως ελαφριά ναυτία και εμετός (6). Το uva ursi δεν συνιστάται σε παιδιά, έγκυες, γυναίκες σε θηλασμό ή σε άτομα που πάσχουν από σοβαρή ασθένεια του ήπατος ή των νεφρών.

ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Το uva ursi είναι λιγότερο αποτελεσματικό όταν λαμβάνεται σε συνδυασμό με φάρμακα ή συμπληρώματα που αυξάνουν την οξύτητα των ούρων, όπως η βιταμίνη C και ο χυμός του Cranberry.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ESCOP monographs. Fascicule 5: Uvae Ursi Folium. Exeter, UK: European Scientific Co-operative on Phytotherapy, 1997.
2. Frohne V, et al. Untersuchungen zur Frage der harndesifizierenden Wirkungen von Barentraubenblatt-extracten. Planta Med 18: 1-25, 1970.
3. Kedzia B, et al. Antibacterial action of urine containing arbutin metabolic products. Med Dosw Mikrobiol 27: 305-314, 1975.
4. Nowak AK, et al. Darkroom hepatitis after exposure to hydroquinone. Lancet 345: 1187, 1995.
5. U.S. environmental Protection Agency. Extremely hazardous substances.Superfund chemical profiles. Park Ridge, NJ: Noyes Data Corporation, 1988: 1906-1907.
6. ESCOP monographs. Fascicule 2: Uvae Ursi Folium. Exeter, UK: European Scientific Co-operative on Phytotherapy, 1997.
7. Blumenthal, M. (ED) The Complete German Commissison E Monographs (English translation). American Botanical Council. 1998.
8. Hyde, F.F. British Herbal Pharmacopoeia. British Herbal Medicine Assoc: West Yorks, England, 1983.
9. Lewis, Walter H. & Elvin-Lewis, P.F. Memory. Medical Botany - Plants Affecting Man´s Health, John Wiley and Sons.New York, 1977.