Πράσινο Τσάι (Green Tea)

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το πράσινο και το μαύρο τσάι προέρχονται από το ίδιο φυτό (Camelia sinensis), η μέθοδος παραγωγής τους όμως διαφέρει. Το τεϊόδεντρο είναι ένας αειθαλής θάμνος ή δένδρο, που προέρχεται από το Νότιο Yunnan και την επαρχία Assam της Ινδίας. Η Camelia sinensis καλλιεργείται πλέον ευρύτερα κυρίως στην Κίνα, την Ιαπωνία, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Το μαύρο τσάι, που συνηθίζεται ως πρωινό ή απογευματινό ρόφημα, υφίσταται οξείδωση, σε αντίθεση με το πράσινο τσάι που επεξεργάζεται με ελαφρύ ατμό, τα φρεσκοκομμένα φύλλα του στεγνώνουν και τελικά μ’ αυτή τη διαδικασία διατηρούνται άθικτες οι πολυφαινόλες. Το πράσινο τσάι περιέχει αρκετά χρήσιμα συστατικά, εκ των οποίων αρκετά παίζουν αποδεδειγμένο ρόλο στο σώμα, ενώ τα υπόλοιπα χρήζουν περαιτέρω έρευνας.

ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΟΥ

Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική, το πράσινο τσάι έχει διεγερτικές, πεπτικές, διουρητικές και αντιτοξικές ιδιότητες.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΟΣΟΛΟΓΙΕΣ

Μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται: ΦΥΛΛΑ.
Εκχύλισμα φύλλων: 100-300mg ημερησίως.

ΩΦΕΛΕΙΑ ΛΗΨΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ GREEN TEA

Έχει αποδειχθεί ότι το πράσινο τσάι προστατεύει από την αθηροσκλήρωση, έχει αντιτοξική δράση στο ήπαρ και είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό.

1. Αντιοξειδωτικό
   Οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού ενισχύουν την άμυνα των αντιοξειδωτικών συστημάτων και τη δραστηριότητα ορισμένων αντιοξειδωτικών ενζύμων. Μελέτες έδειξαν ότι οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού απομακρύνουν πιο αποτελεσματικά τις ελεύθερες ρίζες συγκριτικά με τις βιταμίνες C και Ε (1). Το πράσινο τσάι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην προστασία του γαστρεντερικού συστήματος από βλάβες που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες.
2. Αντικαρκινικό
   Πολυάριθμες μελέτες έδειξαν ότι το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού προστατεύει από την ανάπτυξη όγκων διότι καταστέλλει τις επιβλαβείς καρκινογόνες ουσίες και νιτροζαμίνες, που είναι μεταλλαξιογόνες. (2). Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι το πράσινο τσάι δρα αποτελεσματικά στην προστασία του δέρματος από τις βλάβες που οφείλονται στη UV (3).
3. Ασθένειες της Καρδιάς
   Έχει αποδειχθεί ότι το πράσινο τσάι μειώνει τα συνολικά επίπεδα χοληστερόλης στον ορό του αίματος χωρίς να αλλοιώνει τη χοληστερόλη HDL (4). Επίσης, μπορεί να προστατεύει από καρδιαγγειακές παθήσεις (5).
4. Αντιφλεγμονώδες
   Το πράσινο τσάι έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες (6,7).

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΡΕΥΝΕΣ

1. Το Πράσινο Τσάι και η Υγεία των Ωοθηκών
   Έχει αποδειχθεί ότι η κατεχίνη EGCG (epiallocatechin-3-gallate), που είναι ο κύριος μεσολαβητής του πράσινου τσαγιού, έχει αντικαρκινογόνες ιδιότητες. Σε μια μελέτη που εξετάστηκαν οι επιδράσεις του πράσινου τσαγιού και της EGCG σε δύο σειρές καρκινικών κυττάρων των ωοθηκών, παρατηρήθηκε ότι η EGCG καταστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων των ωοθηκών και προκαλεί απόπτωση (κυτταρικός θάνατος). Επίσης, η θεραπεία με πράσινο τσάι ή με EGCG μειώνει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και τη διήθηση. Η ανάπτυξη του όγκου μειώθηκε σημαντικά μετά τη δια του στόματος χορήγηση πράσινου τσαγιού. Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν μια καινοτόμο άποψη για το μηχανισμό δράσης με τον οποίο η EGCG καταστέλλει την ανάπτυξη του καρκίνου των ωοθηκών, προτείνοντας ότι η EGCG μπορεί να φανεί χρήσιμη στην πρόληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου των ωοθηκών (8).

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

1. Το πράσινο τσάι δεν παρουσιάζει παρενέργειες.
2. Τα προϊόντα του πράσινου τσαγιού που περιέχουν καφεΐνη μπορεί να έχουν διεγερτικά αποτελέσματα (αγωνία, αϋπνία, ευερεθιστικότητα κτλ). Διατίθενται όμως και εκχυλίσματα χωρίς καφεΐνη.
3. Οι έγκυες και οι γυναίκες που θηλάζουν θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν ειδικό γιατρό πριν χρησιμοποιήσουν το πράσινο τσάι, καθώς δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα για την ασφάλειά του για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις μέχρι σήμερα.
4. Το πράσινο τσάι δεν συνιστάται σε παιδιά.

ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις ή αντενδείξεις σχετικά με τη χρήση του πράσινου τσαγιού.

1. Cell Biophysics, 1989, 14:175-185.
2. Prev Med, 1992, 21:377.
3. Carcinogenesis, 1992, 13(6):947-954.
4. Prev Med, 1992, 21:526.
5. BMJ, 1995, 310:693-696.
6. Cell Biophys. 1989, 14:175.
7. Carcinogenesis, 1992, 13:947.
8. Mol Cancer Ther 2006, 5(6):1483-92.